Druiven en derivaten... [update]

In tegenstelling tot vorig jaar is onze druivenoogst heel goed geslaagd. Tientallen hebben we er al van opgegeten maar helaas wegens winderigheid (bij mezelf toch...) kun je dat niet blijven doen. Vorige week hebben we al vele trossen druiven aan jan en alleman weggeven.
Hetgeen ons rest (en dat is veel !) gaan we zelf gebruiken om ons eigen flesje wijn te brouwen. Echter nu rijst de grote vraag : hoe begin je daaraan ? Henri de buurman weet wel raad... dachten we. Hij lacht als we hem vragen hoe je van een kleine hoeveelheid je eigen wijn kan brouwen. Henri ziet dikwijls de dingen nogal groots en antwoord ons betweterig dat we daarvoor niet genoeg druiven hebben. Weet hij veel hoeveel trossen er nog hangen ?!?! Volgens hem hebben we minstens 50 tot 100 kilo druiven nodig om een fles wijn te maken.
Zoveel hebben we er natuurlijk niet meer over. Maar Henri kent Hendrik niet goed als hij ons vertelt dat het toch niet gaat lukken. Dus de resterende rijpe druiven worden geplukt en netjes in de manden gedeponeerd. Dan komt de vervelende klus om de vruchten van de trossen te ritsen. Onrijpe, opengespatte en door wespen gestoken vruchten gaan in de vuilnisemmer en de rest, tja, dat is ongeveer drie grote kommen vol. Na dit werkje ruiken onze handen al naar wijn. De druiven zijn extra zoet door de zon en bevatten volgens mij al genoeg alcolhol. Zou dat de reden zijn dat ik na het eten van de zoveelste kilo druiven ga lachen met om het even wat ? Zonde om die lekkere "beesjes" nu toch weg te gooien.
Bon, hoe gaan we nu verder?
Henri's raad is geen optie want die lacht ons toch maar uit.
Haha, internet.
Een heus boekje gedownload en dat is Hendrik nu aan het uitpluizen.
Morgen gaan we waarschijnlijk verder met ons wijnbouwen. Indien te gecompliceerd, worden onze druifjes waarschijnlijk binnenkort DRUIVENSAP of WIJNAZIJN. Ik ben dol op vinaigrette met wijnazijn, dus dat komt dan wel goed van pas.

    

Bodemvervuiling in St. Julia-de-Bec

Vanmorgen had onze Sugar de ene niesbui na de andere. Geen van ons beiden had een idee hoe dat kwam. Een paar uurtjes later kwam ik erachter.
Onze 5 liter zorgvuldig geperst druivensap, vermengd volgens een oud recept met alcohol (voor carthagène) was zomaar weggelopen tussen de betonnen vloer. Gisteren hadden we nog 2 uren gespendeerd om het gegiste goedje zorgvuldig over te gieten in een tonnetje dat vroeger nog had gediend voor wijn.
Vanmorgen is de druk te hoog geworden. Het plastiek tonnetje heeft het begeven. Nog één tonnetje met ongeveer anderhalve liter staat er nu eenzaam verder te gisten. De rest zit in de bodem van beton...
We zullen zuinig moeten zijn met ons drankje deze winter.